Większość bakterii i mikroorganizmów ginie w płomieniach. Stąd kolejne przykazanie globtrotera: jeżeli coś nie jest usmażone, ugotowane lub upieczone, nawet o tym nie myśl. Surowiznę i lekkie dania na parze raczej trzeba wykreślić z menu. I choć wysoka temperatura chroni przed zatruciami i dolegliwościami żołądkowymi, może także źle wpływać na organizm. Gorące, wilgotne powietrze bywa uciążliwe. Człowiek bardziej się męczy, poci, szybciej ubywa mu energii. Wraz z potem wydalane są mikroelementy i sole mineralne, co prowadzi do ogólnego osłabienia, bólu głowy, skurczy mięśni. W takich sytuacjach zawsze trzeba mieć przy sobie zapas wody i regularnie uzupełniać nią niedobory w organizmie. Jeśli skurcz mięśni oraz inne objawy nie ustępują dobrze jest zażyć multiwitaminę, a do jedzonych potraw dodać więcej soli.
W rejonach okołorównikowych, na pustyniach i wysoko w górach wrogiem podróżnika jest również słońce. Nawet przy zachmurzonym niebie można się dotkliwie poparzyć, a długie przebywanie na słońcu często prowadzi do udaru cieplnego. Dreszcze, gorączka, stany lękowe to pierwsze symptomy świadczące o tym, że nie schowaliśmy się w porę do cienia. Często udar cieplny kończy się hospitalizacją, warto więc ostrożnie dawkować promienie słoneczne. Na szkodliwe działanie słońca szczególnie narażone są głowa i oczy. Zawsze trzeba mieć dobre okulary przeciwsłoneczne, kapelusz lub bandanę i kremy z filtrem.
Warto też pamiętać, że wysoka temperatura z jednej strony zabija bakterie, z drugiej jednak, przy sprzyjających okolicznościach, sprawia, że różne mikroorganizmy chętniej się rozmnażają. Dzieje się tak zwłaszcza w gorącym i wilgotnym klimacie. Trudniej goją się rany i skaleczenia, szybciej rozwijają się infekcje. Trzeba uważać, żeby nie doszło do zakażenia, bo może ono doprowadzić do gangreny, i każde nawet najmniejsze zadrapanie od razu zdezynfekować. Lepiej też nie zaklejać rany plastrem, a raczej założyć przewiewny opatrunek. Dobrze mieć przy sobie jakiś środek przyspieszający gojenie, np. Panthenol.